...

نامهٔ خدا به بندگانش!
فرض کنید من اصلا وجود ندارم؛
برويد مثل آدم زندگي تان را بکنيد و اين قدر داستان و شعر درست نکنيد.
خودتان نماینده های من را درست کرده ايد که کاسبي کنيد و سر همديگر را کلاه بگذاريد،
چرا پاي من را وسط مي کشيد؟
اگر من خدايم چرا موسي را بفرستم بگويم شنبه را تعطيل کند
و عيسي را بفرستم بگويم يک شنبه را و محمد را بفرستم بگويم جمعه را؟
چرا کاري کنم که عيسوي شرابش را در کليسا بنوشد و مسلمان
به جاي شراب شلاق بخورد؟
چرا یکی چادر برسر کند و دیگری هیچ نپوشد؟
چرا یکی خاتم شود و دیگران ماتم؟
اگر من این خدا بودم چرا اين همه آدم به ظاهر انسان به اسم من روي زمين خدايي مي کنند
و کليد بهشت مي فروشند و يا دنيا را براي مخلوقات من جهنم کرده اند؟
خدايي که به عبادت محتاج باشد !
خدايي که قسم بخورد جهنمش را از نافرمانان پر مي کند !
خدايي که فقط محبان علي را به بهشت راه بدهد !
و بقيه پيامبرانش بشوند هیچ!!
خدايي که مي گويد زمين آزمايشگاه است و آدم ها موش آزمايشگاهي
و تمام آن چه که در زمين حرام کرده را در بهشت وعده مي دهد
من نيستم...
اشتباه گرفته اید !!!